Paradoksem dzisiejszych czasów jest nieustanne poszukiwanie dowodów istnienia istot obcych we Wszechświecie, zamiast podjęcia próby zgłębienia największej tajemnicy jaką jest wnętrze własnego organizmu. To nie tylko machina prężnie działających narządów i zespolonych układów, ale również a niesamowicie fascynująca relacja oparta na harmonii oraz dysharmonii osiedlonej na stałe lub tymczasowo mikrobioty. Bardzo dobrze sprawdza się powiedzenie, że to, co najważniejsze jest niewidoczne dla oczu i ma niebagatelny wpływ na wszystkie dziedziny życia. Nie doceniamy scalonej z naszym organizmem mikroflory zapewniającej równowagę wewnętrzną, ale w momencie wtargnięcia tej niepożądanej, zaczynamy respektować znaczenie zdrowia i walczyć o przywrócenie pierwotnej homeostazy.
Według Światowej Organizacji Zdrowia ponad 90% ludzkości jest nosicielami szkodliwych pasożytów, w tym drobnoustrojów lub grzybów, w organizmie ludzkim może ich mieszkać nawet ok. 300 gatunków. Specyfikacja mikroorganizmów, dla których możemy stać się pośrednim, bądź ostatecznym żywicielem przedstawia się następująco:
ROBAKI:
- robaki płaskie – płazińce (m.in.: tasiemiec nieuzbrojony, tasiemiec uzbrojony, tasiemiec karłowaty, bruzdogłowiec szeroki, tasiemiec bąblowcowy, tasiemiec wielokomorowy, przywra chińska, przywra płucna, przywra kocia, motylica wątrobowa, motylica krwawa);
- robaki obłe – obleńce (m.in.: glista ludzka, włosogłówka, włosień kręty, węgorek jelitowy, owsik ludzki, tęgoryjec, filaria)
PIERWOTNIAKI:- lamblia intestinalis, lamblia giardia;
- toksoplazma;
- trichomonas (m.in.: rzęsistek jelitowy, rzęsistek jamy ustnej, rzęsistek urogenitalny)
GRZYBY (mikozy):
- drożdżaki (m.in.: candida, grzybica biała);
- kryptokoki;
- pędzlaki;
- kropidlaki;
- nokardie;
- trichofitony;
- grzyby pleśniakowate;
- grzyby mycosporum;
- ziarniak grzybiasty;
- geotrychoza;
- geotrychoza;
- mykoplazma.
BAKTERIE:
- chlamydia;
- letospira;
- gronkowiec złocisty;
- paciorkowiec;
- pałeczka czerwonki;
- borrelia (m.in.: burgdorferi).
Choroby wywoływane przez organizmy wchodzące w stałe lub czasowe wzajemne oddziaływanie metaboliczne z innym organizmem (np. człowiekiem), wykorzystując je jako środowisko życia i źródło substancji odżywczych to parazytozy. Infekcje pasożytnicze mogą stanowić główną przyczynę otyłości, ponieważ pozbawiają ludzki organizm niezbędnych substancji odżywczych, przede wszystkim składników mineralnych i witamin, pozostawiając mu tylko puste kalorie, co powoduje nieustanne uczucie głodu i pochłanianie coraz większych ilości pożywienia.
Pasożyty mają zdolność przystosowania się do życia w różnych częściach organizmu: jelitach, płucach, mięśniach, stawach, wątrobie, woreczku żółciowym, trzustce, krwi, skórze, czy głowie, dając objawy infekcji o szerokim spektrum, takie jak:
- wzdęcia;
- częste kurczowe bóle brzucha;
- nawracające, przewlekłe bóle brzucha, nasilające się po jedzeniu (ale niekoniecznie);
- rozlane bóle nadbrzusza;
- odbijanie z żołądka nieprzyjemnym zapachem zgniłych jaj, gorzkie odbijania;
- wodniste, sfermentowane stolce z niestrawionymi resztkami pokarmu;
- kruczenie – głośne przelewania i bulgotania w jelitach;
- nudności zwłaszcza po obfitych, tłustych posiłkach;
- problemy z apetytem;
- zaburzenia przemiany materii (czasem z przewlekłą biegunką);
- bóle poposiłkowe;
- częste bóle głowy, migreny;
- bóle mięśni i stawów, bóle reumatyczne;
- przewlekłe zmęczenie, ogólne osłabienie;
- problemy z koncentracją, brak możliwości skupienia uwagi, trudności z zapamiętywaniem;
- roztargnienie;
- rozdrażnienie, zmienność nastrojów, niczym nieuzasadniona złość, nerwowość;
- apatia lub nadpobudliwość;
- zaburzenia widzenia, zmęczenie oczu;
- reakcje uczuleniowe – przewlekłe zmiany wypryskowe, świąd skóry, pokasływanie;
- przewlekły nieżyt zatok obocznych nosa;
- powiększone węzły chłonne;
- skłonność do przeziębień, zapaleń gardła i angin;
- kołatanie serca;
- drżenie palców;
- zwiększona potliwość;
- łuszczyca;
- skoki temperatury i stany podgorączkowe lub obniżona temperatura ciała;
- alergie na kurz, środki chemiczne używane w gospodarstwie domowym, substancje
chemiczne zawarte w aerozolach i środkach zapachowych (perfumy, odświeżacze powietrza,
świece zapachowe, itp.).
Naturalne metody leczenia infekcji pasożytniczych
Dysbioza aktywuje zespół chorobowy, który wymaga diagnozy, obserwacji, samooceny w odniesieniu do stopnia nasilenia objawów oraz włączenia właściwie dostosowanego leczenia uwzględniającego:
– wstępne oczyszczenie i odkwaszenie organizmu, m.in. poprzez wprowadzenie diety czasowo eliminacyjnej wysokobłonnikowej z uwzględnieniem indywidualnych uwarunkowań
Stworzenie niekorzystnego środowiska dla dalszego rozwoju patogenów oraz wzmocnienie pożytecznej, naturalnej flory bakteryjnej to podstawa wspomagającego leczenia żywieniem.
Fundamentem diety oczyszczającej i odkwaszającej organizm są warzywa, które powinny stanowić nawet 70-80% wszystkich dostarczanych produktów, dobór źródeł białka (mięso, ryby, jaja, warzywa strączkowe, nabiał) natomiast, uzależniony jest od panelu obciążeń organizmu, występujących alergii, nietolerancji, czy nadwrażliwości pokarmowych.
Produkty będące bazą węglowodanów złożonych (przede wszystkim produkty zbożowe) oraz owoce (skarbnica węglowodanów prostych, ale i bogactwo witamin stanowiących bombę antyoksydacyjną) podlegają ograniczeniu, a ich rodzaj oraz ilość również dostosowywana jest indywidualnie do pacjenta.
Pokarmy, które najczęściej wymagają znacznego ograniczenia lub czasowej/całkowitej eliminacji to:
- produkty zawierające gluten (pszenica, żyto, jęczmień w postaci pieczywa, makaronów, wyrobów garmażeryjnych [pierogi, kluski, placki, naleśniki, itp.], płatków, mąki);
- produkty zawierające laktozę (mleko, masło, śmietana, sery, itp.);
- produkty zawierające drożdże (pieczywo, ciasto, pizza, kostki rosołowe, gotowe buliony, piwo, wszystkie produkty zawierające w składzie „hydrolizowane białko roślinne”);
- produkty o wysokiej zawartości cukrów prostych (biały i brązowy cukier, wszelkiego rodzaju syropy – klonowy, z melasy, dżem, miód, słodycze, owoce suszone i kandyzowane, napoje „kolorowe” gazowane i niegazowane, napoje i nektary owocowe, alkohol, produkty wysoko przetworzone gotowe do spożycia, wszystkie produkty zawierające w składzie syrop glukozowo-fruktozowy/ kukurydziany, cukier gronowy, sacharozę, itp.);
- produkty zawierające grzyby (sery pleśniowe typu brie, camembert, lazur);
- używki.
– włączenie naturalnych produktów żywnościowych o działaniu przeciwpasożytniczym
Mając na co dzień do czynienia z tak powszechnie występującymi surowcami jak czosnek, czy cebula, nie doceniamy, jak niepozorny wygląd przekłada się na potężną broń przeciw mikrobom. Mobilizują układ odpornościowy, wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze. Moc naturalnych antybiotyków wykazuje również m.in.: imbir, kurkuma, korzeń chrzanu, aloes, czy czarnuszka. Warto zatem, włączać je do diety (w formie soków, napojów, przypraw, czy olejów) wzbogacając wartość odżywczą posiłków.
– włączenie kilkupoziomowej fitoterapii ukierunkowanej na usuwanie patogenów, regenerację głównych narządów, wzmocnienie układu immunologicznego
Naturoterapia na wiele lat zapomniana, w ostatnich dekadach powraca, a znaczną uwagę warto skierować zarówno w kierunku ziół oczyszczających organizm i wzmacniających układ immunologiczny oraz narządy wewnętrzne odpowiedzialne za procesy detoksykacji (Mniszek lekarski, Czystek, Ostropest plamisty, Karczoch zwyczajny, Pokrzywa zwyczajna), jak i celujących bezpośrednio w określoną infekcję pasożytniczą (jak np. Rdestowiec japoński – Szczeć pospolita -Vilcacora i inne zioła zgodnie z protokołem Buhnera w postępowaniu z boreliozą, Gardenia jaśminowata – Lukrecja – Werbena w przebiegu zakażenia EBV, Łopian – Tymianek – Orzech czarny w przebiegu lambliozy)
Sposób zastosowania ziół jest równie zróżnicowany, jak dostępny asortyment – kompozycje i postaci naparów, nalewek, soków, sproszkowanych w kapsułkach, przypraw, nasion, czy olejków do użytku wewnętrznego i zewnętrznego (inhalacje, kąpiele, itp.).
W przypadku stosowania fitoterapii istotne jest umiejętne zestawianie ziół (m.in. pięć, siedem, dziewięć rodzajów zamiast pojedynczego) tworząc wielotorowe kompozycje o jednoczesnym oddziaływaniu przeciwdrobnoustrojowym, przeciwzapalnym, oczyszczającym, wzmacniającym narządy wewnętrzne, uzupełniającym niedobory, itp.
– suplementacja pre- i probiotyków (lub synbiotyków) dla stworzenia korzystnych warunków namnażania pożytecznej flory bakteryjnej
Wyjałowienie naturalnej flory bakteryjnej następuje nie tylko w momencie agresywnej antybiotykoterapii, ale również wtedy i gdy styl życia, codzienne nawyki żywieniowe oraz higieniczne odbiegają od prozdrowotnego wzorca.
Rola prebiotyków (np. inulina, oligofruktoza, laktuloza) to tworzenie optymalnego środowiska dla rozwoju korzystnej mikroflory, probiotyki natomiast, dostarczają dobroczynnych szczepów, które znaleźć można zarówno w wyselekcjonowanych preparatach dostępnych w aptekach (dostosowanych do występujących dolegliwości, np. nadwrażliwości przewodu pokarmowego), jak i również w poddawanej fermentacji żywności (np. słowiańskie przetwory w postaci kiszonych warzyw).
– zwiększenie ilości przyjmowanych płynów, przede wszystkim wody
Woda stanowi nie tylko podstawowy składnik ludzkiego ciała, zapewnia środowisko dla wszystkich procesów życiowych, w tym trawiennych, detoksykacyjnych, czy wydalniczych. Odpowiednia ilość dostarczonych płynów uaktywnia zatem, wewnętrzne oczyszczanie organizmu – a zwłaszcza krwi, wątroby, nerek oraz jelit. Przyspiesza regenerację organizmu i wzmacnia siły witalne, tak istotne w przebiegu infekcji pasożytniczych. Przyjmując, iż zapotrzebowanie na płyny wynosi ok. 1l/ 30kg masy ciała optymalna ilość mieści się w granicach 1,5-3,5 litrów (przede wszystkim wody)/ dziennie.
Zapobieganie infekcjom pasożytnicznym
Czy w dobie dzisiejszych czasów możemy się ustrzec przed tą masową plagą „obcych”?
Czy mamy jakikolwiek wpływ na sabotaż naszego organizmu, skoro nie jesteśmy w stanie dostrzec winowajców? Warto wyrobić w sobie kilka pozytywnych nawyków, których przestrzeganie może skutecznie ograniczyć podatność na infekcje:
- częste i dokładne mycie rąk;
- regularne zmienianie pościeli i ręczników;
- dbanie o czystość w toalecie (miejsce wydalania cyst);
utrzymywanie w czystości naczyń, sprzętów kuchennych i samej kuchni (ulubione siedlisko bakterii to wilgotne gąbki i zmywaki); - mycie owoców i warzyw (zalecane szorowanie szczotką bądź zanurzanie w wodzie z dodatkiem cytryny bądź octu jabłkowego);
- przechowywanie żywności w niskiej temperaturze;
- zapobieganie rozmrażaniu i ponownemu zamrażaniu żywności;
- wydzielenie miejsca w lodówce na surowy drób, mięso i jaja tak, aby nie stykały się z innymi produktami;
- mycie jaj przed rozbiciem skorupki;
- parzenie we wrzątku przez 10 sekund jaj używanych do wyrobu potraw i deserów, nie poddawanych działaniu wysokiej temperatury;
unikanie lodów i ciastek pochodzących od nieznanych wytwórców i przygodnych sprzedawców oraz ogólne ograniczenie słodyczy; - unikanie picia wody z nieznanego źródła, np. miejskich wodotrysków, fontann i wszelkich miejsc, na których nie ma informacji o tym, czy woda nadaje się do spożycia.